Marije ten Brink (Lectoraat Civic Interaction Design)
De methode “Remote shared photo elicitation” is een nieuwe manier om bevindingen op te doen in een onderzoeksproject. De onderzoeksmethode kan worden toegepast op afstand via o.a. het online platform Miro.com. Het is de bedoeling dat je net als de methode “Shared photo elicitation” foto’s gaat verzamelen die je later kan gebruiken in een analysefase. Het handige aan deze methode is dat het online uitgevoerd kan worden en toch krijg je d.m.v. foto’s een kijkje in het leven van de deelnemers. De deelnemers zijn erg vrij als het gaat om het maken van foto’s, want niks is eigenlijk fout. Maar zorg wel dat je op het einde als onderzoeker de interpretatie van de foto goed begrijpt door te gaan bellen met de deelnemer.
De methode wordt gebruikt in de ontdekkingsfase om tot verschillende inzichten te komen. In het begin gaat iedereen zelf aan de slag met het maken van foto’s en vervolgens wordt dit samengebracht in een online analyse sessie.
Je kan zoveel tijd besteden aan de methode als je zelf wilt. Hoe meer tijd en energie je erin steekt hoe beter de onderzoeksresultaten zullen zijn. Op basis van de hoeveelheid foto’s die je wilt maken kan de tijdsduur verschillen, na het zelf uitvoeren van de methode is naar voren gekomen dat 9 á 12 foto’s per onderwerp genoeg is.
Zorg dat je online een board klaar hebt staan op miro.com voor de deelnemers om de foto’s op te verzamelen. Omdat de methode op afstand wordt uitgevoerd verspil je geen tijd aan reizen en het zoeken naar een geschikte locatie. Maak een duidelijke afspraak om de analyse sessie in te plannen. Deze sessie zal ongeveer één uur duren, dit kan verschillen door de manier van sorteren en het aantal foto’s.
Omdat alles digitaal en op afstand is heb je alleen een manier nodig om digitale foto’s te maken en een programma om de foto’s op te ordenen. De kwaliteit van de foto’s op je smartphone zijn tegenwoordig zo goed dat het zeker voldoet. De methode wordt op afstand uitgevoerd, dus er zal een communicatiemiddel gebruikt moeten worden om op te kunnen overleggen. Voorbeelden hiervoor zijn Zoom, Skype, bellen en er is zelfs een mogelijkheid om te videobellen op miro.com zelf. Het is natuurlijk ook handig om deelnemers te hebben die mee willen doen aan deze methode, zorg dat je eerst genoeg mensen gaat werven, voordat je de methode kan gaan uitvoeren. Hou contact via mail, Whatsapp of bijvoorbeeld Slack, deze deelnemers zal je niet face-to-face ontmoeten. Maak vanaf je eigen werkplek aantekeningen en vergeet ook geen screenshots te maken tijdens de sessie.
Op basis van de foto’s kan verschillende data worden verzameld, ten eerste objectieve data van de foto’s zelf, hiermee kun je kijken bij hoeveel procent van de participanten er overeenkomende foto’s voorkomen of wat er allemaal in de context voorkomt waarmee je rekening kunt houden.
De meest waardevolle inzichten worden bij deze methode gehaald uit de analyse sessies, hierbij worden met een groep de foto’s zo goed mogelijk ingedeeld op basis van een schaal/clusters of op volgorde. De foto’s kunnen bijvoorbeeld op een as worden geplaatst in een volgorde waarop de inhoud van groot naar klein wordt geplaatst. Begin eerst met een cluster methode om te kijken welke verbanden alle foto’s met elkaar hebben, dit kan je inspireren tot andere sorteermogelijkheden. Het is erg belangrijk dat je de achterliggende gedachte bij de foto begrijpt.
De moeilijkheidsgraad wordt bepaald door hoe complex je onderzoeksvraag is. Het maken van foto’s en het sorteren hiervan is niet een al te lastige methode. Maar als je onderzoeksvraag of case complex is dan is het niet altijd makkelijk om hier foto’s voor te verzamelen. Het is dan belangrijk dat je zo creatief mogelijk te werk gaat en jouw interpretatie op het probleem fotografeert. Denk niet te moeilijk en probeer de methode uit om jouw visie met je team te delen.
De drempel voor deze methode ligt op de manier dat wij het hebben uitgevoerd niet erg hoog, zolang de gebruikers namelijk weten naar wat ze moeten zoeken kunnen zij met minimale aanwijzingen de opdracht juist uitvoeren. Hierbij is het wel belangrijk dat je ze lang genoeg de tijd geeft om toepasselijke foto’s te verzamelen, dit is dan ook iets wat zij op zichzelf kunnen uitvoeren. Nadat er genoeg tijd verstreken is kunnen zij via een digitale tool met lichte uitleg zelf de verschillende foto’s sorteren, dit kan voor mensen die moeite hebben met online platformen wel een probleem zijn.
Er is niet veel werk voor de organisator aangezien hij/zij een overziende rol aanneemt tijdens deze methode. Hierbij is het van nature wel belangrijk dat de participant de juist informatie krijgt om de gepaste acties te kunnen ondernemen, als er geen duidelijke richtlijnen zijn over de foto’s zal de participant er niet in slagen genoeg of de gepaste foto’s te nemen over de onderwerpen. Het is ook van belang dat de participant voor de sorteer-sessie informatie heeft gekregen over de verschillende manieren van sorteren en hierdoor creatieve keuzes kan maken. Hou als organisator goed en duidelijk contact met de deelnemers van dit onderzoek, deze zal je niet altijd in het echt ontmoeten om te kunnen helpen.
Om te beginnen moet er een onderwerp zijn waar iedereen die deelneemt aan deze methode foto’s van moet maken. Maak zoveel mogelijk foto’s en laat je eigen creativiteit zijn gang gaan. Je spreekt met alle deelnemers af met hoeveel foto’s je moet eindigen. Een goede richtlijn hiervoor is 9 á 12 foto’s per onderwerp/categorie. Van alle foto’s die je hebt kies je de beste uit en deze foto’s moeten dan op het digitale platform worden geïmporteerd. Als iedereen alle foto’s heeft verzameld, dan spreek je een moment af om de analyse-sessie te houden. Het is handig om met elkaar te kunnen videobellen, zodat je goed alles kan bespreken.
De eerste keer is het altijd even wennen, dan ben je nog te verlegen om met elkaar in discussie te gaan.
Marije ten Brink
Als de analyse sessie met alle deelnemers begint, dan is het handig om eerst iedereen aan het woord te hebben om zijn of haar foto’s uit te leggen. Jij kan namelijk een hele andere interpretatie bij een foto hebben dan iemand anders in je team. Staat de foto voor een icon, index of een symbool, dat ga je als eerst ontdekken. Bij het sorteren zorg dan ook dat je je focus hebt op de interpretatie van degene die de foto heeft gemaakt, want dat zorgt voor de beste bevindingen. Als eerste sorteer methode is clusteren een goede en makkelijk opstart. Bespreek welke soorten categorieën je ziet en verdeel vervolgens alle foto’s onder deze categorieën. Ga met elkaar in discussie, want zo kom je op de beste resultaten.
Probeer na het clusteren alle foto’s op een as te plaatsen. Hiervoor zal je eerst moeten bepalen waar de as voor staat, dit kan namelijk op veel verschillende manieren. Als je 2 verschillende manieren van sorteren hebt ontdekt, maak dan een dubbele as (x-as en y-as). Via een dubbele as kan je op nog veel meer bevindingen komen. Want in welk vak vallen de meeste foto’s en waarom zal dit het geval zijn. Als alle foto’s op verschillende manieren gesorteerd zijn, dan heb je hopelijk een hele hoop nieuwe bevindingen in je onderzoek. Met deze bevindingen kan je weer verder in de onderzoeksfase.
Met onze sessie hadden wij drie verschillende categorieën opgezet voor de verschillende foto’s, de thema’s hadden allen als kern het huis aspect maar dit wordt dan steeds vanuit een andere hoek behandeld. Sociaal thuis gaat over door wat of hoe jij je sociaal vindt binnen of rondom je huis. Traditioneel thuis legt de focus op de tradities die jij in je huis ervaart, dit kan dan iets typisch zijn maar ook iets dat aan jouw huishouden uniek is. De laatste categorie is Ik houd van thuis. Hierin benadruk je de dingen die voor jou van waarde zijn in je huis.
Doordat iedereen een unieke omgeving had waren er veel verschillen in de verschillende foto’s, het was dan ook interessant om juist de gelijkenissen te vinden bij de verschillende afbeeldingen. Zo valt het op dat ondanks de verschillende omgevingen er nog steeds overeenkomsten zijn bij de verschillende categorieën, een goed voorbeeld hiervan is dat eten erg populair in de categorie sociaal. De participanten maken foto’s van verschillende dingen met dezelfde gedachte erachter.
Het was interessant hoe de sorteermethode beïnvloedde welke inzichten je uit de verschillende afbeeldingen haalde. Zo kan een dubbele as voor geheel andere inzichten zorgen dan een enkele. Door de verschillende mogelijkheden kunnen er zeer onverwachte inzichten uit de sessie komen, de vrijheid van de participant speelt hier natuurlijk ook een rol. De participanten zelf keuzes maken in de sortering en worden niet gestuurd door de organisator.
Sociaal:
Wij hadden sociaal als eerste gedaan waardoor dit voor ons een beetje een oefenrondje was, we gingen van start met de simpele sorteermethode van “Categoriën”(Buiten, Socializen, Samenwonen, Dieren, Eten + drinken en spelletjes + bezigheden). De inzichten die wij eruit hebben gehaald zijn:
Een reden om deze remote versie van de onderzoeksmethode uit te voeren is omdat mensen tijdens de pandemie van 2020 niet contact mochten opzoeken met mensen van buitenaf. De bevindingen bij de categorie laten ook duidelijk zien dat er weinig foto’s worden gemaakt van mensen. Toch worden er wel veel activiteiten weergegeven die worden uitgevoerd binnenshuis. Zo zie je maar dat een periode van social distance invloed heeft op de foto’s van de deelnemers. Een handige tip is daarom ook om bij je onderzoek een context te schetsen van de samenleving waar iedereen in zit.
Traditioneel:
Nu wij ons iets meer vertrouwd voelden in het sorteren zijn wij voor de sorteermethode “As” gegaan, daarmee zie je een verloop van de karakteristieken binnen de foto’s. Ons verloop ging van standaard naar bijzonder met een scheiding van binnen en buiten.
Dit is een voorbeeld van een manier waarop je de as kan maken. Er zijn nog veel meer manieren om dit te doen. Bij traditioneel kan je namelijk op veel verschillende soorten foto’s komen, want wat valt bij iemand thuis onder het woord “traditioneel”? Analyseer daarom ook goed je foto’s om te bepalen wat voor soort as je kan gaan toepassen. Het is juist goed als er meerdere manieren komen om de as op te delen, dit zorgt voor veel inzichten die handig zijn in een onderzoek.
Ik houd van: Als laatste sorteermethode hebben wij de “Dubbele as” gebruikt, hierbij ben je de foto’s aan het sorteren op twee verschillende waardes om de variërende eigenschappen van iedere foto uit te kunnen lichten. Door deze segmentatie komt goed naar boven waar de verschillen nou liggen.
Omdat wij onze assen hadden gesorteerd op de waardes praktisch tot niet praktisch en Sierlijk tot niet sierlijk zagen wij al heel snel het patroon naar voren komen dat mensen (bijna) geen waarde hechten aan dingen die niet sierlijk en tegelijkertijd ook niet praktisch zijn. De enige dingen die overbleven in deze hoek waren objecten met een sentimentele waarde.
De niet-remote versie van photo elicitation, hierbij ga je erop uit om foto’s te maken en kom je fysiek samen voor de workshop.
Mensen komen in een groep samen en bedenken creatieve ideeën gebaseerd op regels, die regels kun je goed vergelijken met de onderwerpen bij shared photo elicitation. Wat ook overeenkomt is het idee dat niks fout is en de discussie gaat over het onderbouwen van de ideeën.
Met een klein groepje ga je op pad en maak je foto’s van alles gerelateerd aan je onderwerp. Uiteindelijk interpreteer je de foto’s en onderbouw je ze met ander onderzoek.
In een groep discussieer je een onderwerp, de argumenten worden gebruikt als inzichten, niks is fout. Eigenlijk is shared photo elicitation een focus group gemixt met card sorting.
De participanten verzamelen informatie over henzelf door middel van een kit en genereren zo inzichten over hun leven.
Geschreven door studenten uit de minor 2018/2019
